Jak jesień postrzegają poeci i pisarze?

Jesień rozgościła się już na dobre. Dni są coraz krótsze, a poranki witają nas mgłą i zimnem. Wielu osobom ta pora roku kojarzy się z odchodzącym latem i okresem ogólnego przygnębienia, ponieważ szybko zapadający zmrok i ciągle padający deszcz nie wpływa dobrze na nasz nastrój. Jednak dla wielu jesień jest niezwykle piękną porą roku. Zachwyca różnorodnością barw, szelestem liści pod stopami, czy długimi wieczorami, podczas, których można usiąść przy kubku gorącej herbaty i nadrobić książkowe, czy serialowe zaległości. 

Jesień jest również natchnieniem dla wielu pisarzy i poetów, którzy z jednej strony dostrzegają jej niezwykły urok, a z drugiej zwracają uwagę na panującą melancholię. Dlatego w dzisiejszym poście postanowiłam przygotować dla Was kilka jesiennych cytatów. 

A Wy macie swoje ulubione cytaty dotyczące tej pory roku?

liściu 
osłoń mnie zielenią 
jestem jesienne nagie drzewo 
z zimna drżę

Halina Poświatowska (liściu...)

Jakże się cieszę, że żyję na świecie, w którym istnieje październik! Jakież to byłoby okropne, gdyby natychmiast po wrześniu następował listopad.

Lucy Maud Montgomery, "Ania z Zielonego Wzgórza"

Jesień mnie cieniem zwiędłych drzew dotyka,
Słońce rozpływa się gasnącym złotem.
Pierścień dni moich z wolna się zamyka,
Czas mnie otoczył zwartym żywopłotem (...).

Leopold Staff „Jesień”

Spróbuj pokochać jesień
z niesamowitymi urokami
Spójrz ile piękna niesie
obdarzając cię nowymi dniami (...).

Tadeusz Karasiewicz „Pokochaj jesień”

O, jakie rzewne widowisko:
Czerwone liście za oknami
I cienie brzóz, płynące nisko
Za odbitymi obłokami (...).

Jan Brzechwa „Jesień”

Gorzko pachną samotną jesienią
te wieczory bez Ciebie umarłe,
kiedy marzę zaplątany w jesień,
kiedy serce mnie dławi pod gardłem (...)

Krzysztof Kamil Baczyński „Gorzko pachną...”

Któregoś wczesnego ranka w Dolinie Muminków Włóczykij obudził się w swoim namiocie i poczuł, że nadeszła jesień i czas ruszać w drogę. Taki wymarsz zawsze jest nagły. W jednej chwili wszystko się zmienia, temu, kto odchodzi zależy na każdej minucie, szybko wyciąga namiotowe śledzie i gasi żar, zanim ktokolwiek przyjdzie przeszkadzać i wypytywać, i zaczyna biec, w biegu zarzucając plecak, i wreszcie jest już w drodze, raptem spokojny niczym wędrujące drzewo, na którym nie rusza się ani jeden liść. Tam gdzie stał namiot, świeci pusty prostokąt trawy. Później, kiedy zrobi się dzień, zbudzą się przyjaciele i 
powiedzą: "Odszedł, widać jesień się zbliża".

Tove Jansson

Zanurzyć, zanurzyć się

w ogrody rudej jesieni

i liście zrywać kolejno

jakby godziny istnienia

Chodzić od drzewa do drzewa

od bólu i znów do bólu

cichutko krokiem cierpienia

by wiatru nie zbudzić ze snu

I liście zrywać bez żalu

z uśmiechem ciepłym i smutnym

a mały listek ostatni

zostawić komuś i umrzeć

Edward Stachura "Jesień"

O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny i pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny.

Leopold Staff "Deszcz jesienny"

"Przelatują, wieją przeze mnie listopady chwil, których nie ma...
To-tylko liście jesienne...To-pachnie ziemia"...
Władysław Broniewski

Chyba to sprawił wrzesień, że prawie nic już nie czuję.
Słucham, jak teraz upał zamiera, ciszą pulsuje.
Pewno ci dobrze gdzieś o tej porze, pewnie przyjemnie.
A wokolutko - pejzaż bez smutku - pejzaż beze mnie.
Noce i dni o których nie wiesz, jesień i pejzaż bez Ciebie.

Jeremi Przybora