"Ta chwila" Guillaume Musso

Latarnia przede wszystkim kojarzy się z morskimi wyprawami. Jest punktem odniesienia dla marynarzy, a jej światło często pozwala przeżyć im na nieobliczalnym morzu. A czym okaże się ona dla bohatera najnowszej książki Musso? Czy będzie jego wybawieniem, a może przeznaczeniem, od którego nie będzie mógł uciec? 

Musso w tym roku powrócił ze swoją najnowszą książką "Ta chwila" i muszę przyznać, że po raz kolejny bardzo mnie zaskoczył.

Krótko o treści:

Arthur otrzymuje od swojego ojca w spadku Latarnię Dwudziestu Czterech Wiatrów. Dowiaduje się od niego, że skrywa  ona pewne tajemnice i to przez nią wiele lat temu zaginął jego dziadek. Najdziwniejszym i najbardziej tajemniczym pomieszczeniem w tym budynku okazje się być piwnica, w której znajdują się zamurowane metalowe drzwi. Dziadek Arthura przed laty zakazał ich otwierania.  Młody mężczyzna  jest jednak ciekawy, wie, że ojcu tak naprawdę zależało, żeby to właśnie on dowiedział się, co przyczyniło się do zniknięcia Sullivana. Gdy otwiera drzwi, latarnia przejmuje władzę nad jego życiem, a czas dla niego zaczyna płynąć zupełnie inaczej. 24 lata życia młodego człowieka stają się własnością tego dziwnego budynku. Co wydarzy się podczas tych lat? Jak latarnia wpłynie na życie młodego lekarza? Czy uda mu się wyjaśnić wszystkie tajemnice? Czy pomimo nieprzychylności czasu będzie mógł stworzyć sobie chociaż namiastkę normalnego życia? Jaką rolę w tym wszystkim odegra Lisa i Sullivan?

Książkę przede wszystkim należy pochwalić za bohaterów, ponieważ są to doskonale wykreowane postacie. Pisarz idealnie oddaje ich emocje. Czytelnik bez trudno wczuwa się w ich sytuacje, razem z nimi przeżywa to, co się dzieje. Odczuwa radość, wzruszenie, smutek, czy niesamowitą bezsilność. Bohaterowie są niezmiernie różnorodni. Na przestrzeni książki zmieniają się, są targani przez sprzeczne emocje. Czytelnik raz ich kocha, a za chwilę nienawidzi. 

Lisa, to młoda dziewczyna, która marzy o zostaniu słyną aktorką. Aby opłacić szkołę teatralną pracuje w barze. Znajduje się również w trudnej miłosnej relacji, z którą nie potrafi sobie poradzić.

Arthur Costello chce zostać lekarzem, więc odbywa staże w różnych szpitalach, gdzie zdobywa doświadczenie. Nie ma dobrych relacji z ojcem. W momencie gdy, staje się właścicielem latarni jego życie ulega całkowitej zmianie. 

Sullivan, to dziadek Arthura, jest jedyną osobą z rodziny, z którą młody lekarz utrzymuje kontakt. Jest dla Arthura wsparciem, pomaga mu w nierównej walce z uciekającym czasem i klątwą latarni.

Przeczytałam już kilka książek tego pisarza i tą najnowszą powieścią pisarz potwierdza swój ogromny talent pisarski. 

W swoim utworze oprócz doskonale stworzonych postaci, w niesamowity sposób oddaje klimat Nowego Jorku oraz prezentuje przegląd najważniejszych wydarzeń z przełomu XIX i XX w.

Porusza w swoim utworze ważne tematy, zwraca uwagę na rzeczy, o których w codziennym biegu często zapominany. Mówi o przemijaniu, śmierci, miłości, rodzicielstwie, rodzinie oraz sensie życia. 

Zakończenie jest jak zwykle zaskakujące, pozostawia czytelnika w szoku i niedowierzaniu. Zmienia zupełnie postrzeganie książki i miesza w głowie.

"Nie zapomnij, że mamy dwa życia. Drugie zaczyna się, gdy uświadomisz sobie, że żyje się tylko raz."

"Zawsze się wydaje, że jeszcze mamy czas, że nadrobimy te stracone chwile, ale to nieprawda." 

Czytaliście już tę powieść? Co o niej sądzicie? A może macie ją dopiero w planach?

Recenzje innych książek Guillaume Musso:
Central Park
Kim byłbym bez ciebie?